In de omgeving van Kootwijk kan men oude grafheuvels vinden bij de Houtbeek, nabij het dorpje Stroe Houtbeek De Houtbeek bij Stroe stamt vermoedelijk uit de laatste ijstijd toen smeltwater een geul in het landschap sneed. De beek had grote aantrekkingskracht op de prehistorische mens. Al in de middensteentijd sloegen jagers-verzamelaars er hun tijdelijke jachtkampen op. 5000 jaar geleden vestigden de eerste boeren zich hier. Jagers op de Veluwe Archeologen hebben een tijdelijke verblijfplaats van een groep jagers-verzamelaars ontdekt en onderzocht. Zon 12.000 jaar geleden was de Veluwe een toendra. Vanuit hun basiskampen jaagden de nomaden vooral op rendieren.

De omgeving van de Houtbeek was voor hen de ideale plek om hun kamp op te slaan omdat de beek hen van schoon drinkwater voorzag en er volop hout voor brandstof en bouwmateriaal te vinden was. Grafveld naast de Houtbeek In de late steentijd (rond 2800 v. Chr.) streek hier een kleine boerengemeenschap neer. De boeren woonden en bewerkten hun akkers ten noorden van de Houtbeek, terwijl ze hun doden begroeven aan de andere kant. Het grootste grafveld ligt vlakbij de plek waar de beek ontspringt. Een rij grafheuvels sluit hier aan op een oude oversteekplaats. Dit grafveld is zon 2000 jaar in gebruik geweest. Langzamerhand voerde de beek steeds minder water, zodat de bewoners putten moesten graven. Eén van die putten bestaat nog steeds en wordt de Konijnenkolk genoemd.

Het Kootwijkerzand is een stuifzandgebied in de Nederlandse provincie Gelderland. Het is het grootste stuifzandgebied van West-Europa. Het natuurreservaat is 700 hectare groot en ligt op het westelijk deel van de Veluwe, binnen de veel grotere boswachterij Kootwijk (ca 3600 ha) bij Kootwijk. Ten zuiden van het Kootwijkerzand ligt het Harskampse Zand, naar het oosten het dorp Radio Kootwijk. Ongeveer tien kilometer naar het zuidwesten op de Veluwe, ten zuidwesten van het dorp Wekerom, ligt het ruim 500 hectare grote Wekeromse Zand, dat een kleiner stuifzandgebied omvat (100 ha). Om het zand van het Kootwijkerzand in beweging te houden moeten regelmatig beheersmaatregelen genomen worden, omdat anders door mosvorming het zand vastgelegd wordt. Dit is een gevolg van het neerslaan van stikstof uit de lucht. Algen, mossen, korstmossen en hogere planten kunnen zo extra hard groeien in het van nature arme zand. Kenmerkend voor het Kootwijkerzand zijn de grillig gevormde vliegdennen.

Op de open vlakte van het Kootwijkerzand kan de temperatuur oplopen tot 60 graden Celsius, terwijl de nachttemperatuur ook 's zomers tot beneden de 0 graden kan dalen. Op de Veluwe kwamen houtskoolbranderijen voor die de grond door de omzetting van ijzer rood gekleurd hebben.

Op het Kootwijkerzand bevindt zich een uitkijktoren die vrij toegankelijk is voor bezoekers.

Radio Kootwijk is een voormalig zenderpark op de Veluwe, ten westen van de plaats Apeldoorn, dat in de eerste helft van de 20ste eeuw een belangrijke communicatieverbinding vormde tussen Nederland en zijn toenmalige koloniën, met name Nederlands-Indië. Het werd gebouwd vanaf 1918. Ook werden er voor werknemers woningen gebouwd, die samen het gelijknamige dorp gingen vormen. Bouw zenderpark In 1917 stond er al tijdelijke zend- en ontvangststations voor draadloze telegrafie op de lange golf op de hoogvlakte Malabar nabij Bandoeng op het Nederlands-Indische eiland Java, voor contact met het moederland. Er moest ook nog een tegenhanger in Nederland worden gebouwd. Na bestudering van verschillende locaties viel de keuze op een stuk Veluwe, een dunbevolkte landstreek. In de beginjaren werd de zender nog "Radio Hoog Buurlo" genoemd, naar het meest nabijgelegen gehucht. Ook werd zowel voor het dorp bij de zender als voor de zender zelf de naam "Radio Assel" gebruikt, eveneens naar een dichtbijgelegen plaats.